Ruim twee weken geleden liep ik m’n laatste #DeRandvanhetLand-etappe. Nou, twee weken geen etappe, dat was dus best wennen. Want de eerste 6 maanden van dit jaar liep ik wekelijks minimaal één en geregeld twee etappes.
Gelukkig sta ik aan de vooravond van een paar nieuwe etappes. Meteen nadat ik op ‘publiceren’ heb gedrukt bij deze blogpost, pak ik m’n koffer voor een week Terschelling met de familie. Na een weekje Parijs het tweede deel van onze vakantie. En while there… pak ik natuurlijk ook de rand van Terschelling mee. Want deze vakantiebestemming is niet toevallig. En dat er tussen Terschelling en Vlieland een veerbootje vaart en ik ook de rand van Vlieland meepak, is ook niet geheel toevallig.
Intussen zat ik de afgelopen twee weken niet stil. In Parijs maakte ik braaf zowel m’n wandel- als hardloopkilometers. Een stad hardlopend verkennen blijft mooi. En een stuk gezonder dan zo’n peperdure Hop-on-Hop-off bus.
Daarnaast…
… kocht/las ik een paar boeken (deze, deze en deze) die allemaal op een andere manier raakvlakken hebben met m’n project.
… maakte ik vast een voorbereidingsplan voor m’n eerste 101km (eind augustus) en hielp de meest recente blog van ultraloopster Leonie me om niet teveel buikpijn te krijgen bij de gedachte aan die 101km.
… en volgde ik met interesse de aankondiging van “Volg Dolph“; een wandelaar die in 80 dagen Nederland gaat rondlopen. “Imitation is the sincerest form of flattery” zullen we maar zeggen. Alhoewel ook mijn idee natuurlijk weer geïnspireerd is op projecten van anderen en Dolph het net even anders doet dan ik. Hij rent niet, maar wandelt. Hij doet dat (geïnspireerd door Jules Verne) in 80 dagen achter elkaar, iets dat ik me werk- en privétechnisch niet kan veroorloven. En hij wandelt ‘rechte routes’ langs de rand van ons land; in totaal ruim 1.600km. Dus niet de ruim 2.600 kilometers die ik verwacht af te leggen zo dicht mogelijk op onze kronkelgrens, de binnenrand van ons land en de waddeneilanden. Dolph weet zich gesteund door Interpolis en zowel als marketeer alsmede als pleitbezorger van ‘meer bewegen’ kan ik een dergelijk ‘content marketing-concept’ natuurlijk alleen maar toejuichen. Ik hoop Dolph de komende maanden ergens tegemoet te rennen, of in te halen.
Maar voordat ik Dolph ergens tegenkom of ik me druk ga maken om m’n 101km; eerst dus het tweede deel van de vakantie! De Terschelling- en Vlieland-etappes worden vast mooi. En bovenal relaxt. Want ik denk dat ik er niet te lange etappes van maak en het in drie of zelfs vier ochtendetappes opsplits. Vroeg op, rennen op het strand en daarna ontbijt, met Kristel en de mannetjes terug naar het strand, fietsen door de duinen of een biertje en een liedje bij Hessel. Deze ‘Bruce Springsteen van Terschelling’ en zijn dochter Tess kunnen zich vast voorbereiden op een verzoekplaatje. Cause the summer is here and the time is right, for Racing in the Street. And Running on the Beach.
Ohja, en daarna houdt het waddengeweld nog niet op. In de week na Terschelling en Vlieland ontvangt Mikel Knippenberg me op Texel. Voor de kenners behoeft die achternaam geen toelichting, voor de rest; kijk dit. Dat wordt bijzonder met Mikel, met veel genietigheid. De woorden van Mikels vader die boven dit stukje staan en andere woorden of lessen van Jan Knippenberg die geregeld terugkomen in m’n blogs, krijgen dan nog meer betekenis… Keep on running!
Deze blogpost is onderdeel van #DeRandvanhetLand; een hardloopproject waarbij ik samen met anderen een jaar lang rennend de grenzen verken van ons land, en van onszelf… Meer over het hoe en waarom van #DeRandvanhetLand lees je hier, alle verslagen via de homepage.
De Rand van het Land 