De krakende sneeuw.
Het hop en het zout.
Een spelende meeuw.
De geur van nat hout.
Waarom? Daarom.
Comfortabele stilte.
Ik ontdek, het ontspant.
M’n zintuigen zijn op vakantie,
als ik ren op de rand.
Sinds 1 januari, het begon met die duik.
De zee die wint het.
Omdat ik ‘m proef,
voel
zie
hoor
én ruik.
Vanaf volgende week gaat ook de rest van m’n lijf op vakantie. Hoewel het werk (op een veel lager pitje) gewoon doorgaat, blijft m’n Macbook net iets vaker dicht. Dus even geen digitale verslagen. Wél live beeld via Instagram. Want ook lopen gaat altijd door. En als je net weer voor jezelf begonnen bent, moet je het rustig aan doen met je vakantiebudget. Komt dat even goed uit. Tot snel Terschelling, Vlieland en Texel…
In de tussentijd genoeg te lezen over het eerste half jaar #DeRandvanhetLand. Scroll down, click and enjoy. En laat me weten als je een keer mee wilt lopen. Of gewoon een biertje wilt drinken bij de finish. Het is tenslotte vakantie.