Fietsend op Terschelling, zat Ties (bijna 8) weer eens op z’n praatstoel. Ineens begon hij over een mier. “Als het ’n beetje waait, is dat voor een mier een orkaan. En als het ’n beetje regent, is dat voor een mier een overstroming. En toch loopt ie gewoon door.” Een soort gedachte die bij mij pas opkomt als ik een paar uur aan het rennen ben…
Na het fietsen begon ik in het fraaie boek van Mathijs Deen, ‘De Wadden‘ (leestip!). En besefte me dat de mier-overpijnzing van Ties ook nog eens heel erg bij de Waddenmentaliteit past. Kijkend uit het raam in Midsland-Noord, zie ik ’t Brandaris-licht rondgaan. Orkanen en overstromingen moest ie weerstaan, en toch schijnt hij gewoon door. Nog even de timelaps-video’s van Terschelling West, Terschelling Oost en Vlieland live-zetten, en snel weer verder in dat boek…
Deze blogpost is onderdeel van #DeRandvanhetLand; een hardloopproject waarbij ik samen met anderen een jaar lang rennend de grenzen verken van ons land, en van onszelf… Meer over het hoe en waarom van #DeRandvanhetLand lees je hier, alle verslagen via de homepage.
De Rand van het Land 